دو چیز گرانبها

دو چیز گرانبها

بهترین جمعی که در حلقه آنها درآیی پشیمانی نداره

دو چیز گرانبها

بهترین جمعی که در حلقه آنها درآیی پشیمانی نداره

دو چیز گرانبها
کلمات کلیدی
  • ۰
  • ۰

عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع نَفَذَتْ فِیَّ»(دعای بنده صالح، علی بن ابی طالب در حق من مستجاب شده

مردم از کنار و اطراف بلند شدند و اطراف انس را گرفتند و سبب این حالت را جویا شدند. انس: بگذرید از این مطلب. مردم اصرار کردند. انس: سر جایتان بنشینید و این حدیث را گوش دهید تا سبب دعای علی را بفهمید:

شخصی از هِندِف (از قرای مشرق‌زمین)، بساطی(فرش) از مو برای پیامبر هدیه آورد، پیامبر مرا به دنبال ابوبکر و عمر و عثمان و طلحه و زبیر و سعد و سعید و عبدالرحمن‌بن‌عوف زهری فرستاد، ایشان را آوردم و علی‌بن‌ابی‌طالب پیش پیامبر بود.

پیامبر به من فرمود: بساط را پهن نما. پهن کردم و همه روی آن نشستیم، علی‌بن‌ابی‌طالب به باد دستور داد که بساط را حرکت دهد، پس در آسمان حرکت نمودیم، پس از مدتی فرمود: ما را بر زمین قرار بده، پس قرار داد و ایشان گفت: می‌دانید کجا هستیم؟ گفتیم: الله و رسوله و ولیه اعلم، فرمود: اینجا مکان اصحاب کهف و رقیم است، بلند شوید تا سلام کنیم.

ابوبکر و عمر بلند شدند و گفتند: السلام علیکم یا اهل الکهف و الرقیم، جوابی نیامد!

طلحه و زبیر سلام کردند، جوابی نیامد!

من و عبدالرحمن بلند شدیم و من گفتم: أَنَا أَنَسٌ خَادِمُ رَسُولِ اللَّهِ ع السَّلَامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ یَا أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقِیم، جوابی نیامد!

علی‌بن‌ابی‌طالب بلند شد و فرمود: السَّلَامُ عَلَیْکُمْ یَا أَصْحَابِ الْکَهْفِ وَ الرَّقِیمِ الَّذِینَ کَانُوا مِنْ آیَاتِ اللَّهِ عَجَباً

ناگهان همه به یکباره گفتند: وَ عَلَیْکَ السَّلَامُ یَا وَصِیَّ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ!

حضرت به اصحاب کهف فرمود: چرا جواب بقیه اصحاب رسول الله را ندادید؟

گفتند: لَیْسَ مَعَنَا إِذْنٌ أَنْ نَرُدَّ السَّلَامَ إِلَّا إِلَى نَبِیٍّ أَوْ وَصِیِّ نَبِیٍّ ( ماموریم که بعد از مردن حرف نزنیم و تکلم نکنیم مگر با پیغمبری یا وصی پیغمبری)

علی علیه السلام فرمودند : ای اصحاب رسول الله؛ آیا شنیدید؟ همه گفتیم: بله یا امیرالمؤمنین

فرمود: در مکان خود بنشینید تا برگردیم، نشستیم و به باد، دستور حرکت داد، حرکت کردیم تا اینکه خورشید غروب کرد و به باد دستور پایین آمدن داد و روی زمین فرود آمدیم. زمینی سرخ مانند زعفران که هیچ آب و گیاهی در آن نبود!

گفتیم: یا علی؛ نماز نزدیک است و آبی برای وضو نداریم! حضرت به کناری رفت و پای بر زمین مالید، ناگهان چشمه‌ای گوارا جوشید و فرمود: این هم آب؛ اگر طلب نمی‌کردید، جبرئیل از بهشت آب می‌آورد.

پس وضو گرفتیم و نماز خواندیم و حضرت پس از مدتی نماز خواندن، فرمود: در مکان خود بنشینید، به‌زودی نماز یا مقداری از نماز رسول الله را درک می‌کنید.

سپس به باد، دستور حرکت داد و تا به مسجد رسول الله رسیدیم و ایشان یک رکعت از نماز عشاء را خوانده بود. …

سپس پیامبر رو به ما کرد و به من فرمود: تو قضیه را می‌گویی یا من بگویم؟! گفتم: از دهان شما، شیرین‌تر است. پیامبر، از اول تا آخر جریان را نقل فرمود به‌گونه‌ای که گویا با ما بوده است.

سپس فرمود: ای انس؛ آیا زمانی که پسر عمّم درباره این جریان از تو شهادت خواست، شهادت می‌دهی؟ گفتم: بله یا رسول الله.

زمانی که ابوبکر خلیفه شد، روزی پیش او بودم و مردم دورش جمع بودند که علی‌بن‌ابی‌طالب آمد و به من فرمود: آیا به فضیلت بساط و یوم الجُبّ، شهادت می‌دهی؟

گفتم: یَا عَلِیُّ قَدْ نَسِیتُ لِکِبَرِی (بنابر روایت دیگری : پیری بر من فائق آمده و من فراموش کرده ام )

حضرت فرمود: با وجود وصیت و سفارش پیامبر، اگر داری آن را کتمان می‌کنی، فَرَمَاکَ اللَّهُ بِبَیَاضٍ فِی وَجْهِکَ وَ لَظًى فِی جَوْفِکَ وَ عَمًى فِی عَیْنَیْکَ فَمَا قُمْتُ مِنْ مَقَامِی حَتَّى بَرِصْتُ وَ عَمِیتُ.

گفت اگر مداهنه نمایی و بخاطر داشته باشی و بعد از آنکه پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم فرموده کتمان شهادت کرده باشی حق تعالی سفیدی در روی تو و آتشی در جوف تو و کوری در چشم تو پدید آورد که پنهان نتوانی داشت و من از آن مجلس برنخاستم الا بآن سه مرض گرفتار شدم و الحال قادر بر روزه ماه مبارک رمضان نیستم و طعام در معده من قرار نمی‌گیرد و بآنحال بود تا بمرد و عجب تر آنکه شنیده شد

تلخیص از فضایل، ابن‌شاذان قمی؛ مناقب آل ابی‌طالب، ابن‌شهرآشوب؛ مدینه معاجز الائمه الاثنی عشر، سید هاشم بحرانی

  • ولی اله نورمحمدی
  • ۰
  • ۰
تو که در آرامگاه فردوسی بر علیه اهل بیت شعار میدی اگه بفهمی فردوسی در مورد اهل بیت چی گفته سر قبرش نمیری
منم بنده ​ی اهل بیت نبی
ستاینده​ ی خاک و پای وصی
حکیم این جهان را چو دریا نهاد
برانگیخته موج ازو تندباد
چو هفتاد کشتی برو ساخته
همه بادبانها برافراخته
یکی پهن کشتی بسان عروس
بیاراسته همچو چشم خروس
محمد بدو اندرون با علی
همان اهل بیت نبی و ولی
خردمند کز دور دریا بدید
کرانه نه پیدا و بن ناپدید
بدانست کو موج خواهد زدن
کس از غرق بیرون نخواهد شدن
به دل گفت اگر با نبی و وصی
شوم غرقه دارم دو یار وفی
همانا که باشد مرا دستگیر
خداوند تاج و لوا و سریر
خداوند جوی می و انگبین
همان چشمه​ ی شیر و ماء معین
اگر چشم داری به دیگر سرای
به نزد نبی و علی گیر جای
گرت زین بد آید گناه منست
چنین است و این دین و راه منست
برین زادم و هم برین بگذرم
چنان دان که خاک پی حیدرم
دلت گر به راه خطا مایلست
ترا دشمن اندر جهان خود دلست
نباشد جز از بی ​پدر دشمنش
که یزدان به آتش بسوزد تنش
هر آنکس که در جانش بغض علیست
ازو زارتر در جهان زار کیست
نگر تا نداری به بازی جهان
نه برگردی از نیک پی همرهان
همه نیکی ات باید آغاز کرد
چو با نیکنامان بوی همنورد
از این در سخن چند رانم همی
همانا کرانش ندانم همی
  • ولی اله نورمحمدی
  • ۰
  • ۰

علی نامه

دفتراول:حرب جمل
احوال خلافت پس ازپیامبر خدا صلی الله علیه و آله 
اگرچندهست این سخن آشکار***به نزدصغار و به نزد کبار

و لیکن چو منبر نزد هیچکس***در این قصه در نظم گفتن نفس
تو بشنوکنون کز پس مصطفی***زشهبت که بدکرد با مرتضی
که چون مصطفی شد ز دنیا برون***زشهبت که شد دیو دون را زبون
چه فتنه پدیدآمداندرجهان***ز بهرای اهل هدی از زمان
زشهبت شدآنقوم بر دوگروه***ز بدقوم شددست حق باستوه
یکی جست نص و دگر اختیار***چو نص را نبُدجز نبی چندیار
شکسته ز بن عهدروز غدیر***شکفته سقیفه ز برنا و پیر
ره نص رهاکرده بی هوشوار***زکینه گرفته ره اختیار
چو با نص نبدآن سپه راشکیب***همی کرد هر یک چوشیطان فریب
نشست اختیار از بر جای نص***کز اینان در پیدا بُد آن رای نص
به خانه همی بود نص زان سپس***شده یارش ازخاصگان چندکس
زبن صاحب غارسی ماه راست***خلافت همی راندچونان که خواست
چو دنیا از اوخواست پرداختن***اجل کرد ناگه بدو تاختن

چوشمع امیدش فروخواست مرد***خلافت به فرمان عمر سپرد

چوخالی شداز بکر روی زمین***بر اسب خلافت عمرکرد زین
از آن پس بر اسب خلافت نشست***گرفته خط اختیاری به دست
مدارا همی کرد نص همچنان***سپرده بر اسب صبوری عنان
بدانسان که اول رسول خدای***به نرمی همی داشت دین را به پای

چو ده سال عمرخلافت براند***بر او بر اجل نامۀ عزل خواند
از این َد ْرت کوتاه کردم سخن***چون فصلی بگفتم زکین کهن
دگر بود بولؤلوی کینه ور***ز بهر یکی داوری بر عمر
به خنجر مر او راجگرخسته کرد***بر او راه اومید بر بسته کرد
چون میرفت عمرز دنیا برون***خلافت فکند او به شورا درون
چون برداشت عمر ز دنیا قدم***زده رخلافت زشورا رقم
زشور فراوان سخنها بخاست***چوفتنه سلام ]و[سلامت بخاست
سلام وسلامت نبد ز آن سپاه***جز آنکاو بری بود از هرگناه
سلام وسلامت نبد بر یقین***از آنقوم جزصالح المؤمنین
نبدصالح المؤمنین جز علی***علی آنکه خواند ایزد او را ولی
ولیکن نکردندازکین طلب***رضای  وصی پیمبر عرب

در ان مشورت بین چون رفت کار ***خداوند کیب اَبَر آشکار

زشورا نگویم سخن بیش از این***چو داردکمین گه خداوندکین
زشوراخلافت به عثمان رسید***خبر زان سخن نزد مروان رسید
کجا بود مروان دون آن زمان***به شهرکسان اندرون  ایرمان

که آن سگُ بُد  از راندگان نبی***چوسربُد بر اهل نفاق  آن شقی

ابوبکر و عمر از آن دورتر *** بکردند مروان را مقهورتر 

چو وی را پیمـبر ز یثرب برانـد***ابوبکر و عمر بر خود  نخواند  
همی بود مروان چنان دردمند***اگرچندکوشیدنبدسودمند
دگر َعمری عاص گنده دهن***که  بُد خال عثمان پاکیزه تن
کما بیش هفتاد هجو نبی***بکرده در ابیات گبرشقی
زبیم نبی و علی جان کنان***برفته سوی ساحل اندر نهان
دوکم گشته و رانده ازشهر دین***ببودندمقهور ]و[خوار وحزین
عموخال عثمان بدندآن دوگبر***که برجمع امت شدندشور وشر
چوعثمان به جای نبی بر نشست***  ُحسام خلافت گرفته به دست
که آن هر دو را رانده  بود  مصطفی***بیاورد عثمان و دادش عطا
نخستین وزارت به مروان بداد***فدک را به اقطاع او کرد شاد 
چون عثمان عّفان وراخویش بود***اگرچندبدفعل و بدکیش بود
چون عثمان وزارت به مروان سپرد***چراغ امانت به یک ره بمرد
دبیری بدان عمرک عاص داد***به اسم حجابت ورا راه داد
حساب وکتاب دیوان سر به سر***بدان دیو ملعون شدازخیر وشر
گشادند دِر فتنه هر دوچون دود***ره شهریاری به عثمان نمود
همی کرد عثمان به حکم دو پیر***همه کار اگرچند وی بُد امیر
به حکم وزیر و دبیر از قیاس***همه کرد عثمان ز روی سپاس
بپیراستندپرده و پرده گاه***سپه را برخویش کم داد راه
 به رسم ملوکان بیفکنددست***چو بر بالش‌شهریاری نشست
در اول که مروان دون را بخواند***در آن حال چو بوذری را براند
زبهرای مصحف بکشت آن فقیه ***گزید او بر خلق  عَمری سفیه 

  • ولی اله نورمحمدی
  • ۰
  • ۰

 نقل از کتاب «من لا یحضره الفقیه» نوشته‌ «ابن بابویه» نقل مى‌ کنیم. شیخ «صدوق» -رحمه اللّه- آورده است: «از عبد صالح حضرت موسى بن جعفر-علیهما السّلام-روایت شده است که فرمود:

ادْعُ بِهَذَا الدُّعَاءِ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ مُسْتَقْبِلَ دُخُولِ السَّنَةِ وَ ذَکَرَ أَنَّ مَنْ دَعَا بِهِ مُخْلِصاً مُحْتَسِباً لَمْ یُصِبْهُ فِی تِلْکَ السَّنَةِ فِتْنَةٌ وَ لَا أَذِیَّةٌ [وَ لَا آفَةٌ] فِی دِینِهِ وَ دُنْیَاهُ وَ بَدَنِهِ وَ وَقَاهُ اللَّهُ شَرَّ مَا یَأْتِی بِهِ فِی تِلْکَ السَّنَةِ

این دعا را در ماه رمضان، در آستانه‌ى ورود سال بخوان و نیز فرمود: هر کس این دعا را با اخلاص و فقط براى خدا بخواند، در آن سال هیچ آشوب و آسیبى در دین و دنیا و بدنش به او نمى‌ رسد و خداوند او را از شرّ حوادث سال آینده، نگاه مى‌ دارد. متن دعا به این صورت است:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَانَ لَهُ کُلُّ شَیْ‏ءٍ

«خداوندا، از تو درخواست مى‌ کنم به آن اسم تو که همه‌ موجودات در برابر آن ذلیل هستند 

وَ بِرَحْمَتِکَ الَّتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ وَ بِعِزَّتِکَ الَّتِی قَهَرَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ

و به رحمت تو که هر چیز را فراگرفته است و به عزّتت که به واسطه‌ آن بر هر چیز چیره‌ اى 

وَ بِعَظَمَتِکَ الَّتِی تَوَاضَعَ لَهَا کُلُّ شَیْ‏ءٍ وَ بِقُوَّتِکَ الَّتِی خَضَعَ لَهَا کُلُّ شَیْ‏ءٍ وَ بِجَبَرُوتِکَ الَّتِی غَلَبَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ

و به عظمتت که همه‌ موجودات در برابر آن افتاده‌ اند و به توانایى تو که هر چیز در برابر آن فروتن است و به شکوه چیره‌ ات که بر همه‌ اشیا غلبه کرده 

وَ بِعِلْمِکَ الَّذِی‏ (أَحاطَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ)[1] یَا نُورُ یَا قُدُّوسُ یَا أَوَّلُ قَبْلَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ یَا بَاقِی بَعْدَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ

و به علم تو که بر هر چیز احاطه دارد. اى نور اى بسیار پاکیزه، اى اوّل از هر چیز، و اى پاینده‌ بعد از هر چیز، 

یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُغَیِّرُ النِّعَمَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ النِّقَمَ

اى خدا اى رحمت‌ گستر، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و آن دسته از گناهانم را که نعمتت را تغییر مى‌ دهد بیامرز و گناهانى که کیفرها و انتقام‌ ها را فرود مى‌ آورد ببخشاى 

وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَقْطَعُ الرَّجَاءَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُدِیلُ الْأَعْدَاءَ

و گناهانى را که امید را قطع مى‌ کند ببخش و گناهانى که دشمنان را مسلّط مى‌ کند بیامرز 

وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَرُدُّ الدُّعَاءَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ الْبَلَاءَ

و گناهانى که دعا را ردّ مى‌ کند [و نمى‌ گذارد مستجاب شود] ببخشاى و گناهانى که بلا را فرود مى‌ آورد بیامرز 

وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَحْبِسُ غَیْثَ السَّمَاءِ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَکْشِفُ الْغِطَاءَ

و گناهانى که موجب عدم ریزش باران آسمان مى‌ شود ببخش و گناهانى که پرده را برمى‌ دارد ببخشاى 

وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ

و گناهانى که موجب مرگ زودرس مى‌ شود بیامرز 

وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُورِثُ النَّدَمَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَهْتِکُ الْعِصَمَ

و گناهانى که پشیمانى به بار مى‌ آورد ببخشاى و گناهانى که پرده‌ ها را مى‌ درد بیامرز 

[وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَرْفَعُ الْقِسَمِ‏] وَ أَلْبِسْنِی دِرْعَکَ الْحَصِینَةَ الَّتِی لَا تُرَامُ وَ عَافِنِی مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ فِی مُسْتَقْبَلِ سَنَتِی هَذِهِ

[و گناهانى که قسمت‌ ها و چیزهاى مقدّر شده را برمى‌ دارد و از بین مى‌ برد، بیامرز] و سپر محفوظ خود را که کسى نمى‌ تواند آهنگ [دریدن] را بکند به من بپوشان و از شرّ آنچه در شبانه‌ روز سال آینده از آن بیم دارم، عافیت بخش. 

اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبَّ الْأَرَضِینَ السَّبْعِ وَ مَا فِیهِنَّ وَ مَا بَیْنَهُنَّ

خدایا، اى پروردگار آسمان‌ ها و زمین‌ هاى هفتگانه و آنچه در آن‌ ها و میان آن‌ ها وجود دارد 

وَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ وَ رَبَّ السَّبْعِ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ

و پروردگار عرش بزرگ و پروردگار هفت آیه‌ پى‌درپى [سوره‌ حمد] و قرآن عظیم 

وَ رَبَّ إِسْرَافِیلَ وَ مِیکَائِیلَ وَ جَبْرَئِیلَ وَ رَبَّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ سَیِّدِ الْمُرْسَلِینَ

و پروردگار اسرافیل و میکائیل و جبرئیل و پروردگار حضرت محمّد خاتم پیامبران و سرور رسولان، 

أَسْأَلُکَ بِکَ وَ بِمَا تَسَمَّیْتَ بِهِ [سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ‏] یَا عَظِیمُ أَنْتَ الَّذِی تَمُنُّ بِالْعَظِیمِ

به [حقّ] تو و اسما و کمالاتى که بدان آراسته‌ اى، از تو درخواست مى‌ کنم، اى خداى بزرگى که چیزهاى بزرگ را مى‌ بخشى 

وَ تَدْفَعُ کُلَّ مَحْذُورٍ وَ تُعْطِی کُلَّ جَزِیلٍ وَ تُضَاعِفُ مِنَ الْحَسَنَاتِ الْکَثِیرِ بِالْقَلِیلِ وَ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ یَا قَدِیرُ

و هر چیز بیمناک را دور مى‌ رانى و فراوان مى‌ بخشى و به واسطه‌ عمل اندک پاداش‌ هاى نیکو و بسیار و دو چندان عطا مى‌ کنى و هرچه بخواهى انجام مى‌ دهى. اى توانا 

یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

اى خدا اى رحمت‌گر، بر محمّد و آل محمّد درود فرست 

وَ أَلْبِسْنِی فِی مُسْتَقْبَلِ سَنَتِی هَذِهِ سِتْرَکَ وَ أَضِئْ وَجْهِی بِنُورِکَ وَ أَحِبَّنِی [أَحْیِنِی‏] بِمَحَبَّتِکَ

و در سال آینده پوشش خود را به من بپوشان و رویم را به نور خود روشن گردان و به محبّت خود دوستم بدار [زنده‌ ام کن]

وَ بَلِّغْ بِی رِضْوَانَکَ وَ شَرِیفَ کَرَائِمِکَ وَ جَزِیلَ [جَسِیمَ‏] عَطَائِکَ مِنْ خَیْرِ مَا عِنْدَکَ

و مرا به خشنودى و کرامت‌ هاى باارزش و عطاى فراوان [بزرگ]خود نایل گردان، 

وَ مِنْ خَیْرِ مَا أَنْتَ مُعْطِیهِ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ سِوَى مَنْ لَا یَعْدِلُهُ عِنْدَکَ أَحَدٌ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَلْبِسْنِی مَعَ ذَلِکَ عَافِیَتَکَ 

از خیراتى که نزد تو است و به هریک از آفریدگانت عطا مى‌ کنى-به جز کسى که هیچ‌ کس در دنیا و آخرت با او برابرى نمى‌ کند [معصومین-درود بر آنان-]-به من برسان و همراه با این‌ ها عافیتت را به من بپوشان. 

یَا مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوَى وَ یَا شَاهِدَ کُلِّ نَجْوَى وَ یَا عَالِمَ کُلِّ خَفِیَّةٍ وَ یَا دَافِعَ مَا تَشَاءُ مِنْ بَلِیَّةٍ

اى جایگاه هر گله و شکوه و اى شاهد هر رازگویى و اى آگاه به هر نهانى و اى دفع‌ کننده‌ بلاها، 

یَا کَرِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ تَوَفَّنِی‏ عَلَى مِلَّةِ إِبْرَاهِیمَ وَ فِطْرَتِهِ

اى کسى که عفو تو بزرگوارانه و گذشت تو زیبا است، مرا بر آیین و سرشت حضرت ابراهیم 

وَ عَلَى دِینِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَى خَیْرِ الْوَفَاةِ

و بر دین و شیوه‌ حضرت محمّد-درود و سلام خدا بر او و خاندان او-و بر بهترین مرگ بمیران، 

فَتَوَفَّنِی مُوَالِیاً لِأَوْلِیَائِکَ [وَ] مُعَادِیاً لِأَعْدَائِکَ اللَّهُمَّ وَ امْنَعْنِی مِنْ کُلِّ عَمَلٍ أَوْ فِعْلٍ أَوْ قَوْلٍ یُبَاعِدُنِی مِنْکَ

درحالى‌ که دوستدار دوستداران و دشمن دشمنانت باشم. خداوندا، در این سال از هر عمل و کار و سخنى که مرا از تو دور مى‌ کند، بازدار 

وَ اجْلِبْنِی إِلَى کُلِّ عَمَلٍ أَوْ فِعْلٍ أَوْ قَوْلٍ یُقَرِّبُنِی مِنْکَ فِی هَذِهِ السَّنَةِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ

و به سوى هر عمل و کار و سخنى که به تو نزدیک مى‌ کند بکش، اى مهربان‌ ترین مهربانان، 

وَ امْنَعْنِی مِنْ کُلِّ عَمَلٍ أَوْ فِعْلٍ أَوْ قَوْلٍ یَکُونُ مِنِّی أَخَافُ سُوءَ عَاقِبَتِهِ وَ أَخَافُ مَقْتَکَ إِیَّایَ عَلَیْهِ

و از هر عمل و کار و سخنى که از فرجام بد آن و نیز از ناخوشایندى تو بر خود بیم دارم بازدار، 

حِذَارَ أَنْ تَصْرِفَ وَجْهَکَ الْکَرِیمَ عَنِّی فَأَسْتَوْجِبَ بِهِ نَقْصاً مِنْ حَظٍّ لِی عِنْدَکَ یَا رَءُوفُ یَا رَحِیمُ

تا مبادا روى گرامى‌ات را از ما بگردانى و در اثر آن مستوجب کاهش بهره‌ ام در نزد تو گردم اى مهرورز اى مهربان. 

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِی مُسْتَقْبَلِ هَذِهِ السَّنَةِ فِی حِفْظِکَ وَ جِوَارِکَ وَ کَنَفِکَ

خدایا، در سال آینده مرا در حفظ و کنار و تحت حمایت خود قرار ده 

وَ جَلِّلْنِی عَافِیَتَکَ وَ هَبْ لِی کَرَامَتَکَ عَزَّ جَارُکَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُکَ وَ لَا إِلَهَ غَیْرُکَ

و عافیتت را به من بپوشان و کرامتت را به من ارزانى دار. همسایه [فرد مورد حمایت] تو سرافراز و ثناى تو بزرگ است و معبودى جز تو وجود ندارد. 

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی تَابِعاً لِصَالِحِی مَنْ مَضَى مِنْ أَوْلِیَائِکَ

خدایا، مرا پیرو اولیاى شایسته‌ گذشته‌ ات بگردان 

وَ أَلْحِقْنِی بِهِمْ وَ اجْعَلْنِی مُسَلِّماً لِمَنْ قَالَ بِالصِّدْقِ عَلَیْکَ مِنْهُمْ

و به آنان ملحق کن و تسلیم آن دسته از اولیائت که به راستى از تو سخن گفتند، قرار ده. 

وَ أَعُوذُ بِکَ یَا إِلَهِی أَنْ تُحِیطَ بِی خَطِیئَتِی وَ ظُلْمِی وَ إِسْرَافِی عَلَى نَفْسِی وَ اتِّبَاعِی لِهَوَایَ

اى معبود من، به تو پناه مى‌ برم از این‌ که گناه و ستم و اسرافم بر خود و پیروى از هواى نفس 

وَ اشْتِغَالِی بِشَهَوَاتِی [وَ اسْتِعْمَالِ شَهَوَاتِی‏] فَیَحُولَ ذَلِکَ بَیْنِی وَ بَیْنَ رَحْمَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ فَأَکُونَ مَنْسِیّاً عِنْدَکَ مُتَعَرِّضاً لِسَخَطِکَ وَ نَقِمَتِکَ [نقمتک‏]

و سرگرم شدن به خواسته‌ هاى آن [به کار زدن خواسته‌ هاى آن] بر من احاطه کند و در نتیجه میان من و رحمت و خشنودى تو فاصله ایجاد کند و در اثر آن نزد تو فراموش گردیده و در معرض خشم و انتقام تو قرار گیرم. 

اللَّهُمَّ وَفِّقْنِی لِکُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ تَرْضَى بِهِ عَنِّی وَ قَرِّبْنِی إِلَیْکَ زُلْفَى

خداوندا، به هر عمل شایسته‌ اى که به واسطه‌ آن از من خشنود مى‌ گردى، موفق کن و چنان‌ که شایسته است به‌ سوى خود نزدیک کن. 

اللَّهُمَّ کَمَا کَفَیْتَ نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ هَوْلَ عَدُوِّهِ وَ فَرَّجْتَ هَمَّهُ

خدایا، چنان‌ که پیامبرت حضرت محمّد-درودهاى تو بر او و خاندان او-را از بیم دشمنش کفایت نمودى و ناراحتى او را برطرف

وَ کَشَفْتَ کَرْبَهُ وَ صَدَقْتَهُ وَعْدَکَ وَ أَنْجَزْتَ لَهُ عَهْدَکَ

 و اندوه او را زدودى و نوید خود به او را، به راستى پیوستى و به پیمان خود با او وفا کردى، 

اللَّهُمَّ فَبِذَلِکَ فَاکْفِنِی هَوْلَ هَذِهِ السَّنَةِ وَ آفَاتَهَا وَ أَسْقَامَهَا وَ فِتْنَتَهَا [وَ فِتَنَهَا] وَ شُرُورَهَا وَ أَحْزَانَهَا وَ ضِیقَ الْمَعَاشِ فِیهَا

خدایا به همین‌ ها سوگند، بیم و آسیب‌ ها و بیمارى‌ ها و آشوب‌ ها و بدى‌ ها و اندوه‌ ها و تنگى روزى در سال آینده را در رابطه با من کفایت کن 

وَ بَلِّغْنِی بِرَحْمَتِکَ کَمَالَ الْعَافِیَةِ بِتَمَامِ دَوَامِ النِّعْمَةِ عِنْدِی إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِی

و با اتمام نعمت دایمى تا منتهاى سرآمد عمرم، به رحمت خود مرا به کمال عافیت نایل گردان. 

أَسْأَلُکَ سُؤَالَ مَنْ أَسَاءَ وَ ظَلَمَ وَ اسْتَکَانَ وَ اعْتَرَفَ

از تو همانند کسى که بدى و ستم کرده و با فروتنى و اعتراف درخواست مى‌ کند، درخواست مى‌ کنم 

أَنْ تَغْفِرَ لِی مَا مَضَى مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِی حَصَرَتْهَا حَفَظَتُکَ وَ أَحْصَتْهَا کِرَامُ مَلَائِکَتِکَ عَلَیَّ

که گناهان گذشته‌ مرا که حافظان [اعمال] تو حفظ کرده و فرشتگان گرامى‌ ات به شماره درآورده‌ اند، بیامرزى 

وَ أَنْ تَعْصِمَنِیَ اللَّهُمَّ مِنَ الذُّنُوبِ فِی مَا بَقِیَ مِنْ عُمُرِی إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِی یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ

و نیز اى خدا، در باقیمانده‌ عمرم تا منتهاى سرآمد عمر از انجام گناه معصوم بدارى. اى خدا اى رحمت‌ گستر، 

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ

بر حضرت محمّد و اهل بیت او درود فرست 

وَ آتِنِی کُلَّ مَا سَأَلْتُکَ وَ رَغِبْتُ فِیهِ إِلَیْکَ فَإِنَّکَ أَمَرْتَنِی بِالدُّعَاءِ وَ تَکَفَّلْتَ بِالْإِجَابَةِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏

و هر چه از تو خواستم و خواهش کردم، عطایم کن؛ زیرا خود به دعا امر کرده و عهده‌ دار اجابت آن شده‌ اى. اى مهربان‌ ترین مهربانان

  • ولی اله نورمحمدی
  • ۰
  • ۰

دوانی  استاد دانشگاه امام حسین در جمع دانشجویان می گوید :

  • ولی اله نورمحمدی
  • ۰
  • ۰
در این آیه به صراحت تعیین امام بر عهده خداست و نشان میده که انتخاب مردم با نظر خدا یکی نیست.انتظار نداشته باشیم اگه در قرآن به صراحت به امامت علی علیه السلام اشاره می کرد قرآن را از بین نمی بردن .همانطور که با جگر گوشه رسول الله صلی الله علیه و آله مدافع امامت علی برخورد کردن.همه شنیده بودن که
اذیت زهرا اذیت پیامبر و اذیت پیامبر اذیت خداس وقتی به اذیت خدا راضی شدن به کلامش رحم می کردن ؟
وَقَالَ لَهُمۡ نَبِیُّهُمۡ إِنَّ ٱللَّهَ قَدۡ بَعَثَ لَکُمۡ طَالُوتَ مَلِکٗاۚ قَالُوٓاْ أَنَّىٰ یَکُونُ لَهُ ٱلۡمُلۡکُ عَلَیۡنَا وَنَحۡنُ أَحَقُّ بِٱلۡمُلۡکِ مِنۡهُ وَلَمۡ یُؤۡتَ سَعَةٗ مِّنَ ٱلۡمَالِۚ
قَالَ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰهُ عَلَیۡکُمۡ وَزَادَهُۥ بَسۡطَةٗ فِی ٱلۡعِلۡمِ وَٱلۡجِسۡمِۖ وَٱللَّهُ یُؤۡتِی مُلۡکَهُۥ مَن یَشَآءُۚ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِیمٞ بقره - ۲۴۷
وپیامبرشان به آنها گفت: همانا خداوند «طالوت» را براى زمامدارى شما مبعوث (وانتخاب) کرده است، گفتند: چگونه او بر ما حکومت داشته باشد در حالى که ما از او به فرمانروایى شایسته‌تریم و به او ثروت زیادى داده نشده است؟ پیامبرشان گفت: خداوند او را بر شما برگزیده و توان علمى و جسمى او را افزون نموده است وخداوند ملکش (فرماندهى ورهبرى) را به هر کس بخواهد مى‌بخشد وخداوند (احسانش) وسیع و (به لیاقت‌ها وتوانایى‌هاى افراد) آگاه است.
شهادت اولین مدافع امامت بر دوستداران ولایت علی و آل علی تسلیت باد.ان شالله به برکت دعای مادرمان بر دینش ثابت قدم و عاقبت بخیر شیم
  • ولی اله نورمحمدی
  • ۰
  • ۰

دعا

چه چیزی اینهمه نتیجه دارد؟
۱ - عمل به فرموده امام
۲ - زیاد شدن نعمت
۳ - اظهار محبّت قلبی
۴ - نشانه انتظار دعا
۵ - زنده کردن امر ائمه اطهارعلیهم السلام
۶ - رنجش و وحشت شیطان
۷ - نجات از فتنه‌های آخر الزمان و ایمنی از دام‌های شیطان
۸ - ادا کردن بعضی از حقوق آن حضرت علیه السلام
۹- دعا کردن امام علیه السلام در حقّ او
۱۰ - رستگاری به شفاعت آن حضرت علیه السلام در قیامت
۱۱ - رستگاری به شفاعت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله
۱۲ - وسیله به سوی خداوند متعال
۱۳ - مستجاب شدن دعا
۱۴ - ادای اجر رسالت پیغمبرصلی الله علیه وآله
۱۵ و ۱۶ - دفع بلا و وسعت روزی
۱۷ - آمرزش گناهان
۱۸ - مبدّل شدن سیّئات به حسنات
۱۹ - تشرّف به دیدار آن حضرت علیه السلام در بیداری یا خواب
۲۰ - بازگشت به دنیا در زمان ظهور
۲۱ - برادری پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله
۲۲ - تعجیل در امر فرج صاحب الزمان علیه السلام
۲۳ - پیروی از پیغمبران و امامان علیهم السلام
۲۴ - وفا به عهد الهی
۲۵ - آثار نیکی به والدین برای دعا کننده
۲۶ - رعایت و اداء امانت
۲۷ - اشراق نور امام علیه السلام در دل دعا کننده
۲۸ - مایه طول عمر
۲۹ - تعاون در نیکی‌ها و تقوی
۳۰ - یاری خداوند متعال
۳۱ - هدایت به نور قرآن مجید
۳۲ - شناخته شدن نزد اصحاب اعراف
۳۳ - ایمنی ازعقوبت‌های اخروی
۳۴ - بشارت و مدارا هنگام مرگ
۳۵ - قرار گرفتن در درجه امیر المؤمنین علیه السلام
۳۶ - محبوب ترین خلایق نزد خداوند
۳۷ - گرامی ترین خلایق نزد رسول خداصلی الله علیه وآله
۳۸ - داخل شدن به بهشت به ضمانت رسول خداصلی الله علیه وآله
۳۹ - مشمول دعای رسول خداصلی الله علیه وآله
۴۰ - مشمول تأیید خداوند در عبادت
۴۱ - دفع عقوبت از اهل زمین
۴۲ - ثواب کمک و یاری مظلوم
۴۳ - آثار تواضع و تجلیل بزرگتر
۴۴ - ثواب خونخواهی امام حسین علیه السلام
۴۵ - درخشندگی نور او در قیامت
۴۶ - شفاعت او درباره هفتاد هزار تن از گناه کاران
۴۷ - بی حساب داخل بهشت شدن
۴۸ - در امان بودن از تشنگی قیامت
۴۹ - خراش صورت ابلیس
۵۰ - تحفه و هدیه ویژه در قیامت
۵۱ - خدمتگزاران بهشتی
۵۲ - سایه گسترده خداوند
۵۳ - ثواب خیرخواهی مؤمن
۵۴ - حضور فرشتگان
۵۵ - مباهات خداوند متعال
۵۶ - اطاعت اولی الأمر
۵۷ - خرسندی خداوند متعال و رسول او
۵۸ - محبوب ترین اعمال
۵۹ - حکومت در بهشت
۶۰ - به آسانی به حساب او رسیدگی می‌شود
۶۱ - دعا در عصر غیبت بهتر از زمان ظهور امام علیه السلام است
۶۲ - دعای فرشتگان در حقّ او
۶۳ - دعای حضرت سجّادعلیه السلام برای دعا کنندگان
۶۴ - تمسّک به ثقلین
۶۵ - چنگ زدن به ریسمان الهی
۶۶ - کمال ایمان
۶۷ - ثواب عبادت کنندگان
۶۸ - ثواب شهادت در رکاب رسول خداصلی الله علیه وآله و زیر پرچم قائم علیه السلام
۶۹ - ثواب گرامی داشت و ادای حقّ عالم
۷۰ - محشور شدن در زمره امامان علیهم السلام
۷۱ - بالا رفتن درجات در بهشت
۷۲ - ایمنی از سختی حساب قیامت
۷۳ - رستگاری به عالی ترین درجات شهدا
۷۴ - رستگاری به شفاعت صدّیقه کبری علیها السلام
۷۵ - ثواب احسان به مولا صاحب الزمان علیه السلام
و محدود به این ۷۵ مورد هم نیست

اللهم عجل لولیک الفرج و فرجنا

  • ولی اله نورمحمدی
  • ۰
  • ۰

سال ظهور

طبق روایات این حوادث سال قبل از ظهور و سال ظهور حتمی است الله اعلم ممکنه هم اتفاق نیفته چون خدا هر لحظه در کاریست و ممکنه امر ظهور ناگهانی واقع شود
رجب سال قبل از ظهور امام
ظهور سفیانی،یمانی،خراسانی  و حکومت سفیانی ۸ ماه طول می کشد که دمشق،حمص،اردن،فلسطین و قنسرین را تصرف می کند
شعبان
رمضان
پنجم رمضان خورشید گرفتگی رخ می دهد.
سحر ۲۳ رمضان جبرئیل  از آسمان ندا می دهد  و مردم را به امام می خواند  و می گوید حق با علی و شیعیان اوست وغروب همانروز  ابلیس از زمین  ندا می دهد و به سفیانی فرا می خواند  و می گوید حق با سفیانی و شیعیان اوست  و بیمار دلان به شک افتند .هر ملتی به زبان خودش این نداها را می شنود .
شوال
ذی القعده
ذی الحجه 
۲۵ یا ۲۶ ذی الحجه قتل نفس زکیه بین رکن و مقام
۱۵ شب قبل از ظهور امام ،اتفاق می افتد
محرم سال ظهور امام
شنبه که عاشوراست در حالی که به کعبه تکیه داده می فرماید "انا بقیه الله خیر لکم ان کنتم مومنین"
پرچمش سفید بانقش " البیعة للَّه عزّ و جلّ"
و مردم با عنوان السلام علیک یا بقیه الله به ایشان سلام می دهند .و ۳۱۳ نفر از بهترینهای عالم گردش جمع می شوند.
صفر سال ظهور امام‌ یا
ربیع الاول سال ظهور امام
بساط حکومت ۸ ماهه  سفیانی را با قتل او جمع می کند.

چه روز بزرگی است که بگوییم السلام علیک یا بقیه الله 

  • ولی اله نورمحمدی
  • ۰
  • ۰

منشور

منشور جهانی حجه ابن الحسن علیه آلاف تحیه و السلام
(از حالا تمرین کنیم )
بیعت کنندگان با او بیعت می کنند که هرگز دزدی نکنند.زنا نکنند،مسلمانی را دشنام ندهند،خون کسی را به ناحق نریزند.به آبروی کسی لطمه نزنند،به خانه کسی به ناحق هجوم نبرند.کسی به ناحق نزنند.طلا ،نقره،گندم و جو ذخیره نکنند.مال یتیم نخورند.در مورد چیزی که یقیین ندارند گواهی ندهند.مسجدی را خراب نکنند .مشروب نخورند.حریر و خز نپوشند.در برابر زر و سیم سر فرود نیاورید.راه بر کسی نبندند.راه را نا امن نکنند.خوراکی اعم از گندم و جو احتکار نکنند .به کم قناعت نمایند.طرفدار پاکی بوده و از پلیدی گریزان باشند.به نیکی امر و از بدی نهی کنند.لباس خشن بپوشند .خاک را متکای خود سازند.در راه خدا حق جهاد را ادا کنند ،
قاسم سلیمانی و ابو مهدی چنین بودند
www.100gh.blog.ir

  • ولی اله نورمحمدی
  • ۰
  • ۰

یهود

یهود و آمریکا1

جالب این پژوهش اینه که همه این موارد در تمام کشورها از جمله ایران پیاده می شود .همه برای این است که مردم جهان فاسد بشن که ظهور اتفاق نیفته که نابودی یهود در ظهوره و اینو خوب میدونن و براش برنامه جهانی دارن 

http://pajuhesh.irc.ir/Product/book/show.text/id/1058/book_keyword//occasion//index/1/indexId/26193

چکیده:
تلاش اقلیتى کوچک به نام یهود در جهت سلطه بر تمامى منابع و مراکز ایالات متحده آمریکا مدت هاست که شروع شده است. این گروه با نفوذ در تمام مراکز تصمیم گیرى، آموزشى و مالى آمریکا عملاً کنترل این کشور را در دستان خود گرفته است و مى رود تا با تخریب زیرساخت هاى فرهنگى و اقتصادى آمریکا آن را به ورطه نابودى بکشاند. نویسنده این مقاله با پرهیز از افشاى نام خود به علت ترس از این گروه، به تشریح چگونگى این سلطه و نقشه هاى آنان در جهت براندازى مى پردازد. البته باید به این نکته اشاره نمود که در جامعه یهودى نیز افرادى هستند که از این گونه اعمال برى و بر کنار باشند.



  • ولی اله نورمحمدی