بایگانی اسفند ۱۴۰۳ :: دو چیز گرانبها

دو چیز گرانبها

بهترین جمعی که در حلقه آنها درآیی پشیمانی نداره

دو چیز گرانبها

بهترین جمعی که در حلقه آنها درآیی پشیمانی نداره

دو چیز گرانبها
کلمات کلیدی

۲ مطلب در اسفند ۱۴۰۳ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

علی نامه

دفتراول:حرب جمل
احوال خلافت پس ازپیامبر خدا صلی الله علیه و آله 
اگرچندهست این سخن آشکار***به نزدصغار و به نزد کبار

و لیکن چو منبر نزد هیچکس***در این قصه در نظم گفتن نفس
تو بشنوکنون کز پس مصطفی***زشهبت که بدکرد با مرتضی
که چون مصطفی شد ز دنیا برون***زشهبت که شد دیو دون را زبون
چه فتنه پدیدآمداندرجهان***ز بهرای اهل هدی از زمان
زشهبت شدآنقوم بر دوگروه***ز بدقوم شددست حق باستوه
یکی جست نص و دگر اختیار***چو نص را نبُدجز نبی چندیار
شکسته ز بن عهدروز غدیر***شکفته سقیفه ز برنا و پیر
ره نص رهاکرده بی هوشوار***زکینه گرفته ره اختیار
چو با نص نبدآن سپه راشکیب***همی کرد هر یک چوشیطان فریب
نشست اختیار از بر جای نص***کز اینان در پیدا بُد آن رای نص
به خانه همی بود نص زان سپس***شده یارش ازخاصگان چندکس
زبن صاحب غارسی ماه راست***خلافت همی راندچونان که خواست
چو دنیا از اوخواست پرداختن***اجل کرد ناگه بدو تاختن

چوشمع امیدش فروخواست مرد***خلافت به فرمان عمر سپرد

چوخالی شداز بکر روی زمین***بر اسب خلافت عمرکرد زین
از آن پس بر اسب خلافت نشست***گرفته خط اختیاری به دست
مدارا همی کرد نص همچنان***سپرده بر اسب صبوری عنان
بدانسان که اول رسول خدای***به نرمی همی داشت دین را به پای

چو ده سال عمرخلافت براند***بر او بر اجل نامۀ عزل خواند
از این َد ْرت کوتاه کردم سخن***چون فصلی بگفتم زکین کهن
دگر بود بولؤلوی کینه ور***ز بهر یکی داوری بر عمر
به خنجر مر او راجگرخسته کرد***بر او راه اومید بر بسته کرد
چون میرفت عمرز دنیا برون***خلافت فکند او به شورا درون
چون برداشت عمر ز دنیا قدم***زده رخلافت زشورا رقم
زشور فراوان سخنها بخاست***چوفتنه سلام ]و[سلامت بخاست
سلام وسلامت نبد ز آن سپاه***جز آنکاو بری بود از هرگناه
سلام وسلامت نبد بر یقین***از آنقوم جزصالح المؤمنین
نبدصالح المؤمنین جز علی***علی آنکه خواند ایزد او را ولی
ولیکن نکردندازکین طلب***رضای  وصی پیمبر عرب

در ان مشورت بین چون رفت کار ***خداوند کیب اَبَر آشکار

زشورا نگویم سخن بیش از این***چو داردکمین گه خداوندکین
زشوراخلافت به عثمان رسید***خبر زان سخن نزد مروان رسید
کجا بود مروان دون آن زمان***به شهرکسان اندرون  ایرمان

که آن سگُ بُد  از راندگان نبی***چوسربُد بر اهل نفاق  آن شقی

ابوبکر و عمر از آن دورتر *** بکردند مروان را مقهورتر 

چو وی را پیمـبر ز یثرب برانـد***ابوبکر و عمر بر خود  نخواند  
همی بود مروان چنان دردمند***اگرچندکوشیدنبدسودمند
دگر َعمری عاص گنده دهن***که  بُد خال عثمان پاکیزه تن
کما بیش هفتاد هجو نبی***بکرده در ابیات گبرشقی
زبیم نبی و علی جان کنان***برفته سوی ساحل اندر نهان
دوکم گشته و رانده ازشهر دین***ببودندمقهور ]و[خوار وحزین
عموخال عثمان بدندآن دوگبر***که برجمع امت شدندشور وشر
چوعثمان به جای نبی بر نشست***  ُحسام خلافت گرفته به دست
که آن هر دو را رانده  بود  مصطفی***بیاورد عثمان و دادش عطا
نخستین وزارت به مروان بداد***فدک را به اقطاع او کرد شاد 
چون عثمان عّفان وراخویش بود***اگرچندبدفعل و بدکیش بود
چون عثمان وزارت به مروان سپرد***چراغ امانت به یک ره بمرد
دبیری بدان عمرک عاص داد***به اسم حجابت ورا راه داد
حساب وکتاب دیوان سر به سر***بدان دیو ملعون شدازخیر وشر
گشادند دِر فتنه هر دوچون دود***ره شهریاری به عثمان نمود
همی کرد عثمان به حکم دو پیر***همه کار اگرچند وی بُد امیر
به حکم وزیر و دبیر از قیاس***همه کرد عثمان ز روی سپاس
بپیراستندپرده و پرده گاه***سپه را برخویش کم داد راه
 به رسم ملوکان بیفکنددست***چو بر بالش‌شهریاری نشست
در اول که مروان دون را بخواند***در آن حال چو بوذری را براند
زبهرای مصحف بکشت آن فقیه ***گزید او بر خلق  عَمری سفیه 

  • ولی اله نورمحمدی
  • ۰
  • ۰

 نقل از کتاب «من لا یحضره الفقیه» نوشته‌ «ابن بابویه» نقل مى‌ کنیم. شیخ «صدوق» -رحمه اللّه- آورده است: «از عبد صالح حضرت موسى بن جعفر-علیهما السّلام-روایت شده است که فرمود:

ادْعُ بِهَذَا الدُّعَاءِ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ مُسْتَقْبِلَ دُخُولِ السَّنَةِ وَ ذَکَرَ أَنَّ مَنْ دَعَا بِهِ مُخْلِصاً مُحْتَسِباً لَمْ یُصِبْهُ فِی تِلْکَ السَّنَةِ فِتْنَةٌ وَ لَا أَذِیَّةٌ [وَ لَا آفَةٌ] فِی دِینِهِ وَ دُنْیَاهُ وَ بَدَنِهِ وَ وَقَاهُ اللَّهُ شَرَّ مَا یَأْتِی بِهِ فِی تِلْکَ السَّنَةِ

این دعا را در ماه رمضان، در آستانه‌ى ورود سال بخوان و نیز فرمود: هر کس این دعا را با اخلاص و فقط براى خدا بخواند، در آن سال هیچ آشوب و آسیبى در دین و دنیا و بدنش به او نمى‌ رسد و خداوند او را از شرّ حوادث سال آینده، نگاه مى‌ دارد. متن دعا به این صورت است:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَانَ لَهُ کُلُّ شَیْ‏ءٍ

«خداوندا، از تو درخواست مى‌ کنم به آن اسم تو که همه‌ موجودات در برابر آن ذلیل هستند 

وَ بِرَحْمَتِکَ الَّتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ وَ بِعِزَّتِکَ الَّتِی قَهَرَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ

و به رحمت تو که هر چیز را فراگرفته است و به عزّتت که به واسطه‌ آن بر هر چیز چیره‌ اى 

وَ بِعَظَمَتِکَ الَّتِی تَوَاضَعَ لَهَا کُلُّ شَیْ‏ءٍ وَ بِقُوَّتِکَ الَّتِی خَضَعَ لَهَا کُلُّ شَیْ‏ءٍ وَ بِجَبَرُوتِکَ الَّتِی غَلَبَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ

و به عظمتت که همه‌ موجودات در برابر آن افتاده‌ اند و به توانایى تو که هر چیز در برابر آن فروتن است و به شکوه چیره‌ ات که بر همه‌ اشیا غلبه کرده 

وَ بِعِلْمِکَ الَّذِی‏ (أَحاطَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ)[1] یَا نُورُ یَا قُدُّوسُ یَا أَوَّلُ قَبْلَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ یَا بَاقِی بَعْدَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ

و به علم تو که بر هر چیز احاطه دارد. اى نور اى بسیار پاکیزه، اى اوّل از هر چیز، و اى پاینده‌ بعد از هر چیز، 

یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُغَیِّرُ النِّعَمَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ النِّقَمَ

اى خدا اى رحمت‌ گستر، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و آن دسته از گناهانم را که نعمتت را تغییر مى‌ دهد بیامرز و گناهانى که کیفرها و انتقام‌ ها را فرود مى‌ آورد ببخشاى 

وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَقْطَعُ الرَّجَاءَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُدِیلُ الْأَعْدَاءَ

و گناهانى را که امید را قطع مى‌ کند ببخش و گناهانى که دشمنان را مسلّط مى‌ کند بیامرز 

وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَرُدُّ الدُّعَاءَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ الْبَلَاءَ

و گناهانى که دعا را ردّ مى‌ کند [و نمى‌ گذارد مستجاب شود] ببخشاى و گناهانى که بلا را فرود مى‌ آورد بیامرز 

وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَحْبِسُ غَیْثَ السَّمَاءِ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَکْشِفُ الْغِطَاءَ

و گناهانى که موجب عدم ریزش باران آسمان مى‌ شود ببخش و گناهانى که پرده را برمى‌ دارد ببخشاى 

وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ

و گناهانى که موجب مرگ زودرس مى‌ شود بیامرز 

وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُورِثُ النَّدَمَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَهْتِکُ الْعِصَمَ

و گناهانى که پشیمانى به بار مى‌ آورد ببخشاى و گناهانى که پرده‌ ها را مى‌ درد بیامرز 

[وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَرْفَعُ الْقِسَمِ‏] وَ أَلْبِسْنِی دِرْعَکَ الْحَصِینَةَ الَّتِی لَا تُرَامُ وَ عَافِنِی مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ فِی مُسْتَقْبَلِ سَنَتِی هَذِهِ

[و گناهانى که قسمت‌ ها و چیزهاى مقدّر شده را برمى‌ دارد و از بین مى‌ برد، بیامرز] و سپر محفوظ خود را که کسى نمى‌ تواند آهنگ [دریدن] را بکند به من بپوشان و از شرّ آنچه در شبانه‌ روز سال آینده از آن بیم دارم، عافیت بخش. 

اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبَّ الْأَرَضِینَ السَّبْعِ وَ مَا فِیهِنَّ وَ مَا بَیْنَهُنَّ

خدایا، اى پروردگار آسمان‌ ها و زمین‌ هاى هفتگانه و آنچه در آن‌ ها و میان آن‌ ها وجود دارد 

وَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ وَ رَبَّ السَّبْعِ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ

و پروردگار عرش بزرگ و پروردگار هفت آیه‌ پى‌درپى [سوره‌ حمد] و قرآن عظیم 

وَ رَبَّ إِسْرَافِیلَ وَ مِیکَائِیلَ وَ جَبْرَئِیلَ وَ رَبَّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ سَیِّدِ الْمُرْسَلِینَ

و پروردگار اسرافیل و میکائیل و جبرئیل و پروردگار حضرت محمّد خاتم پیامبران و سرور رسولان، 

أَسْأَلُکَ بِکَ وَ بِمَا تَسَمَّیْتَ بِهِ [سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ‏] یَا عَظِیمُ أَنْتَ الَّذِی تَمُنُّ بِالْعَظِیمِ

به [حقّ] تو و اسما و کمالاتى که بدان آراسته‌ اى، از تو درخواست مى‌ کنم، اى خداى بزرگى که چیزهاى بزرگ را مى‌ بخشى 

وَ تَدْفَعُ کُلَّ مَحْذُورٍ وَ تُعْطِی کُلَّ جَزِیلٍ وَ تُضَاعِفُ مِنَ الْحَسَنَاتِ الْکَثِیرِ بِالْقَلِیلِ وَ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ یَا قَدِیرُ

و هر چیز بیمناک را دور مى‌ رانى و فراوان مى‌ بخشى و به واسطه‌ عمل اندک پاداش‌ هاى نیکو و بسیار و دو چندان عطا مى‌ کنى و هرچه بخواهى انجام مى‌ دهى. اى توانا 

یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

اى خدا اى رحمت‌گر، بر محمّد و آل محمّد درود فرست 

وَ أَلْبِسْنِی فِی مُسْتَقْبَلِ سَنَتِی هَذِهِ سِتْرَکَ وَ أَضِئْ وَجْهِی بِنُورِکَ وَ أَحِبَّنِی [أَحْیِنِی‏] بِمَحَبَّتِکَ

و در سال آینده پوشش خود را به من بپوشان و رویم را به نور خود روشن گردان و به محبّت خود دوستم بدار [زنده‌ ام کن]

وَ بَلِّغْ بِی رِضْوَانَکَ وَ شَرِیفَ کَرَائِمِکَ وَ جَزِیلَ [جَسِیمَ‏] عَطَائِکَ مِنْ خَیْرِ مَا عِنْدَکَ

و مرا به خشنودى و کرامت‌ هاى باارزش و عطاى فراوان [بزرگ]خود نایل گردان، 

وَ مِنْ خَیْرِ مَا أَنْتَ مُعْطِیهِ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ سِوَى مَنْ لَا یَعْدِلُهُ عِنْدَکَ أَحَدٌ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَلْبِسْنِی مَعَ ذَلِکَ عَافِیَتَکَ 

از خیراتى که نزد تو است و به هریک از آفریدگانت عطا مى‌ کنى-به جز کسى که هیچ‌ کس در دنیا و آخرت با او برابرى نمى‌ کند [معصومین-درود بر آنان-]-به من برسان و همراه با این‌ ها عافیتت را به من بپوشان. 

یَا مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوَى وَ یَا شَاهِدَ کُلِّ نَجْوَى وَ یَا عَالِمَ کُلِّ خَفِیَّةٍ وَ یَا دَافِعَ مَا تَشَاءُ مِنْ بَلِیَّةٍ

اى جایگاه هر گله و شکوه و اى شاهد هر رازگویى و اى آگاه به هر نهانى و اى دفع‌ کننده‌ بلاها، 

یَا کَرِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ تَوَفَّنِی‏ عَلَى مِلَّةِ إِبْرَاهِیمَ وَ فِطْرَتِهِ

اى کسى که عفو تو بزرگوارانه و گذشت تو زیبا است، مرا بر آیین و سرشت حضرت ابراهیم 

وَ عَلَى دِینِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَى خَیْرِ الْوَفَاةِ

و بر دین و شیوه‌ حضرت محمّد-درود و سلام خدا بر او و خاندان او-و بر بهترین مرگ بمیران، 

فَتَوَفَّنِی مُوَالِیاً لِأَوْلِیَائِکَ [وَ] مُعَادِیاً لِأَعْدَائِکَ اللَّهُمَّ وَ امْنَعْنِی مِنْ کُلِّ عَمَلٍ أَوْ فِعْلٍ أَوْ قَوْلٍ یُبَاعِدُنِی مِنْکَ

درحالى‌ که دوستدار دوستداران و دشمن دشمنانت باشم. خداوندا، در این سال از هر عمل و کار و سخنى که مرا از تو دور مى‌ کند، بازدار 

وَ اجْلِبْنِی إِلَى کُلِّ عَمَلٍ أَوْ فِعْلٍ أَوْ قَوْلٍ یُقَرِّبُنِی مِنْکَ فِی هَذِهِ السَّنَةِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ

و به سوى هر عمل و کار و سخنى که به تو نزدیک مى‌ کند بکش، اى مهربان‌ ترین مهربانان، 

وَ امْنَعْنِی مِنْ کُلِّ عَمَلٍ أَوْ فِعْلٍ أَوْ قَوْلٍ یَکُونُ مِنِّی أَخَافُ سُوءَ عَاقِبَتِهِ وَ أَخَافُ مَقْتَکَ إِیَّایَ عَلَیْهِ

و از هر عمل و کار و سخنى که از فرجام بد آن و نیز از ناخوشایندى تو بر خود بیم دارم بازدار، 

حِذَارَ أَنْ تَصْرِفَ وَجْهَکَ الْکَرِیمَ عَنِّی فَأَسْتَوْجِبَ بِهِ نَقْصاً مِنْ حَظٍّ لِی عِنْدَکَ یَا رَءُوفُ یَا رَحِیمُ

تا مبادا روى گرامى‌ات را از ما بگردانى و در اثر آن مستوجب کاهش بهره‌ ام در نزد تو گردم اى مهرورز اى مهربان. 

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِی مُسْتَقْبَلِ هَذِهِ السَّنَةِ فِی حِفْظِکَ وَ جِوَارِکَ وَ کَنَفِکَ

خدایا، در سال آینده مرا در حفظ و کنار و تحت حمایت خود قرار ده 

وَ جَلِّلْنِی عَافِیَتَکَ وَ هَبْ لِی کَرَامَتَکَ عَزَّ جَارُکَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُکَ وَ لَا إِلَهَ غَیْرُکَ

و عافیتت را به من بپوشان و کرامتت را به من ارزانى دار. همسایه [فرد مورد حمایت] تو سرافراز و ثناى تو بزرگ است و معبودى جز تو وجود ندارد. 

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی تَابِعاً لِصَالِحِی مَنْ مَضَى مِنْ أَوْلِیَائِکَ

خدایا، مرا پیرو اولیاى شایسته‌ گذشته‌ ات بگردان 

وَ أَلْحِقْنِی بِهِمْ وَ اجْعَلْنِی مُسَلِّماً لِمَنْ قَالَ بِالصِّدْقِ عَلَیْکَ مِنْهُمْ

و به آنان ملحق کن و تسلیم آن دسته از اولیائت که به راستى از تو سخن گفتند، قرار ده. 

وَ أَعُوذُ بِکَ یَا إِلَهِی أَنْ تُحِیطَ بِی خَطِیئَتِی وَ ظُلْمِی وَ إِسْرَافِی عَلَى نَفْسِی وَ اتِّبَاعِی لِهَوَایَ

اى معبود من، به تو پناه مى‌ برم از این‌ که گناه و ستم و اسرافم بر خود و پیروى از هواى نفس 

وَ اشْتِغَالِی بِشَهَوَاتِی [وَ اسْتِعْمَالِ شَهَوَاتِی‏] فَیَحُولَ ذَلِکَ بَیْنِی وَ بَیْنَ رَحْمَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ فَأَکُونَ مَنْسِیّاً عِنْدَکَ مُتَعَرِّضاً لِسَخَطِکَ وَ نَقِمَتِکَ [نقمتک‏]

و سرگرم شدن به خواسته‌ هاى آن [به کار زدن خواسته‌ هاى آن] بر من احاطه کند و در نتیجه میان من و رحمت و خشنودى تو فاصله ایجاد کند و در اثر آن نزد تو فراموش گردیده و در معرض خشم و انتقام تو قرار گیرم. 

اللَّهُمَّ وَفِّقْنِی لِکُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ تَرْضَى بِهِ عَنِّی وَ قَرِّبْنِی إِلَیْکَ زُلْفَى

خداوندا، به هر عمل شایسته‌ اى که به واسطه‌ آن از من خشنود مى‌ گردى، موفق کن و چنان‌ که شایسته است به‌ سوى خود نزدیک کن. 

اللَّهُمَّ کَمَا کَفَیْتَ نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ هَوْلَ عَدُوِّهِ وَ فَرَّجْتَ هَمَّهُ

خدایا، چنان‌ که پیامبرت حضرت محمّد-درودهاى تو بر او و خاندان او-را از بیم دشمنش کفایت نمودى و ناراحتى او را برطرف

وَ کَشَفْتَ کَرْبَهُ وَ صَدَقْتَهُ وَعْدَکَ وَ أَنْجَزْتَ لَهُ عَهْدَکَ

 و اندوه او را زدودى و نوید خود به او را، به راستى پیوستى و به پیمان خود با او وفا کردى، 

اللَّهُمَّ فَبِذَلِکَ فَاکْفِنِی هَوْلَ هَذِهِ السَّنَةِ وَ آفَاتَهَا وَ أَسْقَامَهَا وَ فِتْنَتَهَا [وَ فِتَنَهَا] وَ شُرُورَهَا وَ أَحْزَانَهَا وَ ضِیقَ الْمَعَاشِ فِیهَا

خدایا به همین‌ ها سوگند، بیم و آسیب‌ ها و بیمارى‌ ها و آشوب‌ ها و بدى‌ ها و اندوه‌ ها و تنگى روزى در سال آینده را در رابطه با من کفایت کن 

وَ بَلِّغْنِی بِرَحْمَتِکَ کَمَالَ الْعَافِیَةِ بِتَمَامِ دَوَامِ النِّعْمَةِ عِنْدِی إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِی

و با اتمام نعمت دایمى تا منتهاى سرآمد عمرم، به رحمت خود مرا به کمال عافیت نایل گردان. 

أَسْأَلُکَ سُؤَالَ مَنْ أَسَاءَ وَ ظَلَمَ وَ اسْتَکَانَ وَ اعْتَرَفَ

از تو همانند کسى که بدى و ستم کرده و با فروتنى و اعتراف درخواست مى‌ کند، درخواست مى‌ کنم 

أَنْ تَغْفِرَ لِی مَا مَضَى مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِی حَصَرَتْهَا حَفَظَتُکَ وَ أَحْصَتْهَا کِرَامُ مَلَائِکَتِکَ عَلَیَّ

که گناهان گذشته‌ مرا که حافظان [اعمال] تو حفظ کرده و فرشتگان گرامى‌ ات به شماره درآورده‌ اند، بیامرزى 

وَ أَنْ تَعْصِمَنِیَ اللَّهُمَّ مِنَ الذُّنُوبِ فِی مَا بَقِیَ مِنْ عُمُرِی إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِی یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ

و نیز اى خدا، در باقیمانده‌ عمرم تا منتهاى سرآمد عمر از انجام گناه معصوم بدارى. اى خدا اى رحمت‌ گستر، 

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ

بر حضرت محمّد و اهل بیت او درود فرست 

وَ آتِنِی کُلَّ مَا سَأَلْتُکَ وَ رَغِبْتُ فِیهِ إِلَیْکَ فَإِنَّکَ أَمَرْتَنِی بِالدُّعَاءِ وَ تَکَفَّلْتَ بِالْإِجَابَةِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏

و هر چه از تو خواستم و خواهش کردم، عطایم کن؛ زیرا خود به دعا امر کرده و عهده‌ دار اجابت آن شده‌ اى. اى مهربان‌ ترین مهربانان

  • ولی اله نورمحمدی